سیگارکشیدن در هنر

بازنمایی تنباکو در هنر حداقل به تمدن مایاها برمی‌گردد، جایی که سیگار کشیدن اهمیتی مذهبی داشت. این بازنمایی در نقاشی‌های عصر طلایی هلندی قرن هفدهم هم دیده می‌شود، یعنی جایی که افراد طبقات اجتماعی پایین‌تر در حال کشیدن پیپ نشان داده می‌شدند. در هنر اروپایی قرن‌های ۱۸ و ۱۹ موقعیت اجتماعی افرادی که در حال سیگار کشیدن نشان داده می‌شدند متفاوت بود. هنرمندان قرن بیستم نیز اغلب از سیگار به عنوان نمادی برای نشان دادن وضعیت افراد استفاده می‌کردند. در این دوره، تصویر زنان در حال سیگار کشیدن نیز وارد عرصه شده بود.

 

هنر مایاها

احتمالا مایاها اولین افرادی بودند که کشیدن تنباکو را در آثار هنری متبلور کردند. مایاها تنباکو استعمال می‌کردند و باور داشتند که خدایانشان هم سیگار می‌کشند! بسیاری از این قبایل تنباکو را یک مادۀ ماوراء‌طبیعی و جادویی می‌دانستند. به دلیل اهمیت تنباکو، جای تعجب نیست که مایاها بازنمایی‌هایی هنری از سیگار کشیدن را نیز تولید کردند. آثار هنری این دوره بیشتر مراسم آیینی و مذهبی مایاها را به تصویر می‌کشد که در آن‌ها تنباکو هم دود می‌شد. هنر این دوره شامل آثار سنگی و سرامیکی و دیوارنگاری است.

 

هنر دوران طلایی هلند

افراد عادی در هلند قرن هفدهم تنباکو را به عنوان مد جدیدی می‌نگریستند که به انحرافات اجتماعی مرتبط است. در این دوران سیگار کشیدن را مرتبط به طبقات پایین و امری نامناسب می‌دانستند. به دلیل همین باور عمومی، نشان دادن سیگار در آثار هنری به ابزاری برای هنرمندان بدل شد که با آن طبقات پایین جامعه را بازنمایی کنند. رفته‌رفته و به دلیل منافع اقتصادی‌ای که واردات تنباکو به همراه داشت، تجار هلندی برای کاهش انگ سیگار کشیدن تلاش کردند. در اواخر قرن هفدهم دود کردن پیپ و سیگار برای افراد محترم و طبقات بالاتر جامعه نیز پذیرفته شد. در این دوران به تصویر کشیدن سیگار و تنباکو در نقاشی‌ها بیش از آنکه موقعیت افراد سطح پایین را به نمایش بگذارد، نمایانگر امور روزمره شد.

 

هنر قرن ۱۸ تا قرن ۲۱

پس از عصر طلایی، استفاده از تنباکو در آثار هنری اهمیت ویژه خود را از دست داد. در این دوران در جامعه استفاده از انفیه افزایش یافت، اما نمایش انفیه در آثار هنری هرگز به اندازۀ سیگار و پیپ رایج نشد. اما در اواخر قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹، سیگار کشیدن معانی نمادین جدید و متنوعی پیدا کرد. در این دوره، مردان بودند که سیگار می‌کشیدند و سیگار کشیدن برای زنانی که انتظار می‌رفت مادران یا معشوقه‌های ایدئالی باشند عادت قابل قبول و موجهی نبود. در دورۀ رمانتیک، باور بر این بود که سیگار ارتباط نزدیکی با روشنفکری دارد. سیگار کشیدن در این دوران به نمادی از سبک زندگی مدرن بدل شد. در قرن بیستم، سیگار، سیگار برگ و پیپ همگی معانی خاص خود را داشتند. هنرمندان با استفاده از این معانی در آثار خود، پیام خود را به مخاطب منتقل می‌کردند. در هنر مدرن نیز همچنان استفاده از سیگار در آثار هنری ادامه دارد. در این دوره سیگار معانی بسیار زیادی پیدا کرده است که در هر اثر منحصربه‌فرد است: از انقیاد تحت سلطه سیگار و مصرف‌گرایی گرفته تا سرکشی و عصیان علیه نظم موجود.

 

 

سیگار کشیدن، زنان و هنر

در قرن هفدهم و نقاشی‌های عصر طلایی هلندی، سیگار کشیدن زنان اگر هم به تصویر کشیده می‌شد نمادی از بدبختی بود. زنان در نقاشی‌های این دوره به ندرت پیپ یا سیگار می‌کشند. هنرمندان هلندی قصد داشتند این پیام اخلاقی را به مخاطب برسانند که رفتارهایی احمقانه مانند سیگار کشیدن مردم را به بدبختی می‌کشانند.

در قرن هجدهم، نشان دادن سیگار کشیدن زنان در نقاشی‌ها و آثار هنری نمادی از اگزوتیسم و اروتیسم بود. در این دوران زنان بیشتری در حال سیگار کشیدن به نمایش درآمدند و هدف از نشان دادن سیگار کشیدن آن‌ها، انتقال پیام اغواگری آن زنان بود.

 

 

در قرن نوزدهم، هنرمندان، کاریکاتوریست‌ها و نویسندگان بیشتر از پیش زنان را در حال سیگار کشیدن به تصویر می‌کشیدند. در این دوران اگرچه نمایش زنان سیگاری رایج‌تر شد، اما به دلیل اینکه سیگار کشیدن برای زنان هنوز به طور عمومی قابل قبول نبود، این تصاویر عموماً به صورت منفی نشان داده می‌شد. سیگار کشیدن زنان در این آثار به نوعی نمادی از سرکشی آنان است.

در نتیجه بازنمایی جدید از زنان سیگاربه‌دست، در قرن بیستم سیگار کشیدن زنان معانی مختلفی پیدا کرد و از نماد بدبختی یا سرکشی، به نماد شیک بودن و پیچیده بودن بدل شد.

 

منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/Tobacco_and_art